18 Ocak 2007

Anne

Yengemin, buyuk amcamin esinin, annesi bu sabaha karsi vefat etti.
90'larinda oldugunu tahmin ediyorum.
İnsanin annesi ister 30unda olsunda ister 60inda ister 90'inda, yine kucuk yavrusunun annesi.
Ve annesini kaybeden insan ister 3'unde olsun, ister 60'inda, ister 90'inda yine annesinin minicik yavrusu.
Yengem, aydin, romantik, zarif, dost bir insandir. Kördüğüm zamanlarda insanin icini acar sesi.
Bu sabah sesi, annesini kaybetmis kucuk bir cocuk sesiydi. İncecik, kolunu kanadini kaybetmis ve... incecik.

2 yorum:

Elif Derviş dedi ki...

Çok üzüldüm, başınız sağolsun :(( Annemsiz bir hayat düşünemiyorum bile... o yüzdendir ki hep "umarım sevdikleimden önce giderim" derim...biliyorum bu çok bencilce bir istek, ama içimden geçen hep budur yalan söyleyemem...tekrar başınız sağolsun.. :((

kecilerin cobani dedi ki...

sagol elif,
aynen ben de annemsiz bir hayati dusunmekte zorlaniyorum.
ama denizin annesiz kalma ihtimali daha cok icimi urpertiyor.
ne yapabilirsin. oldu mu oluyor iste.