Amanııın amanın, bi boşaldı ki sormayın.
Biiir: Oh be, iş bitti. Yanı dıdıların dıdıları kaldı, onları da yaparım, zevk olur.
İkiii: Oh be, kurs bitti. III. kuru başarıyla bitirdim. Yazın boşum.
Üçç: Deniz bugün okula gitti ve hiç ağlamadı.
Ne kadar güllük gülistanlık di mi? Otur kitap oku, bira iç, müzik dinle falan yap filan yap.
Değil mi?
Hayıl 'fenim, hiç de değil.
Biiir: Bu iş bitti de, ikincisinin eli kulağında ve daha çok kasım kasım kasacak bir iş.
İkii: Kurs bitti de eylülde devam edecek, çok zaman kaybediyorum. Bugün gerçekleşen sınavda ise bir hanımbayan yüzünden çatlıyordum(k).
Üçç: Deniz bugün yarım saat kaldı zaten ne ağlıycak. Yarın, öbürgün, bir diğer gün, bir sonraki hafta falan canıma okuyacak.
E bi ağız tadıyla olmayor hiçbirşey.
İki'deki hanımbayan tam bir vak'a. Ben böyle insan görmedim. Nasıl anlamıyor, nasıl anlatılanları dinlemiyor ama buna rağmen nasıl kendini evrenmerkezi zannediyor, çok enteresan. Hakikaten görmedim böylesini, yanına bi tarak bi de yemin veriim.
Sesi ve cüssesi inanılmaz yer kaplıyor.
Biri soru sormuş diyelim, öğretmen cevap veriyor.
Birden arkadan gürül gürül bir ses:
Bayan: 'Pardon, bişey sorucam?'
Öğretmen: 'E bi dakka başka bir soruya cevap veriyorum'
Bayan: 'Haaa o zaman sonra soriiim'
-İki saniye geçer-
Bayan: 'Ama çok kısa sorucaktım'
Öğretmen: (surat ifadesini buraya koyamıyorum)
Biri derste ödevini okuyo:
Bayan:'Hayır, çii diyceksiniz, öyle diyil'
Okuyan bayan: 'Hı?'
Öğretmen: 'Yok, doğru okuyor, çii okunmaz o'
Bayan: 'Öyle miiii, ben hep öyle okuyordum, siz öyle demiştiniz, bakın buraya yazmışım'
Öğretmen: 'Yanlış hatırlıyorsunuz'
Bayan: 'Hayır, olur mu, yanlış hatırlamam ben'
Öğretmen: 'Peki :-)))), (okuyan bayana) siz devam edin'
Bugün sınavdayız. Benim adımı bilmiyor, çünkü ilgilenmiyor, çünkü umrunda değil. Ama soru sorması lazım, yoksa son yüzyılın kimseyi bırakmayan sınavından kalacak. Bana arkadan:
Bayan: 'bakar mısın, bakar mısın, şıışşşt, bu nası olucak?'
Çoban: Şöyle yapıcaksınız
Bayan: Bööle mi yapacam
Çoban: Hayır şöyle yapacaksınız
Bayan: Bööle yani
Çoban: Hayır bööle sonra bunu da aynı şekilde bööle sonra bunu da aynı şekilde bööle sonra bunu da aynı şekilde böööle
(Diğer bayanların gözleri devrilmeye başlar)
Bayan: Haa oldu o zaman.
-5 dakika sonra-
Bayan: Pşşşt, bi kağıdını verir misin?
Çoban: Şimdi veremem, kendim yapıyorum
Bayan: Peki o zaman şu olmuş mu?
Çoban: Hayır bunu şööle yapın. Yalnız bana biraz izin verin de ben de şu sorulara cevap veriim.
Bayan: Tamam sen ver de sonra bak bana yalnız
Çoban: (Şimdi gelecem yanına ıııııınıaaaaaaa)
-5 dk sonra yanıma gelir-
Bayan: Baksana bu olmuş mu?
Çoban: Hayır bunu şööle yapın bunu da bööle yapın
Diğer bayanlar: Oturur musunuz lütfen, şimdi gözetmen gelecek, konsantre olamıyoruz vs vs...
Bizim sınıf güzel bir sınıf. Çok hoş bayanlarla birlikteyim, herkes benden oldukça büyük. Herkes birbirine çok saygılı ve bazıları ise inanılmaz matrak. Herkes herkesin adını bilir, huyunu bile bilir, birlikte yemeğe çıkılır ama bayım bayım bayılmaz kimse, zorunluluk değil gönül bağı olmuş, bir senede ancak bu kadar olur. Herkes hoşgörülü ve burda benim italyanca dışında öğrendiğim çok önemli bir özellik oldu bu, hoşgörü. Bende bundan çok yoktu eskiden, şimdi daha farklı bakıyorum.
Ama bu kadın, bu kadın, ben başta olmak üzere tüm bu kadınları illet etmeyi becerdi.
Şimdi bu dediğim, hoşgörüm arttı diyen birinin diyeceği bir laf değil, öyle mi?
Hayır 'fenim, bunun da bir sınırı var, olmalı yani.
Bizim bir tane de ispanyol ragazzo'muz var, yani genç bi delikanlı. Hakikaten çok küçük, ama nasıl bir inatsa o kadar bıdı bıdı kokoşun yanında 'imdaaat, çekilin laaa gitcem ben burdan' demedi. Bilakis, gayet de saygılı çıktı, hangi dil konuşacağımızı bilemememize rağmen, bir şekilde anlaştık.
Sözlü sınav başladı, aramızdan bir bayan, diyecek ki, 'Javier, sözlü sınav var, başladı, hadi gel'
Çatpat italyanca, eliyle bizim sınıfı, yani kendi oturduğu yeri, yani aslında kendi bedenini gösteriyor: 'Javier, orale, orale!!'
Çoban: 'Aman diyim, J hanım, ne diyosunuz aaaa'
Sınıf: 'Pohahahılilihi'
J: 'Aaaa hiiiiiiiiiiiiii, yok yok no orale no orale'
Çocuk üzerinden devamlı espri yapsak da pek sempati duyuyoruz kendisine.
Bakalım eylülde ne olacak.
Biiir: Oh be, iş bitti. Yanı dıdıların dıdıları kaldı, onları da yaparım, zevk olur.
İkiii: Oh be, kurs bitti. III. kuru başarıyla bitirdim. Yazın boşum.
Üçç: Deniz bugün okula gitti ve hiç ağlamadı.
Ne kadar güllük gülistanlık di mi? Otur kitap oku, bira iç, müzik dinle falan yap filan yap.
Değil mi?
Hayıl 'fenim, hiç de değil.
Biiir: Bu iş bitti de, ikincisinin eli kulağında ve daha çok kasım kasım kasacak bir iş.
İkii: Kurs bitti de eylülde devam edecek, çok zaman kaybediyorum. Bugün gerçekleşen sınavda ise bir hanımbayan yüzünden çatlıyordum(k).
Üçç: Deniz bugün yarım saat kaldı zaten ne ağlıycak. Yarın, öbürgün, bir diğer gün, bir sonraki hafta falan canıma okuyacak.
E bi ağız tadıyla olmayor hiçbirşey.
İki'deki hanımbayan tam bir vak'a. Ben böyle insan görmedim. Nasıl anlamıyor, nasıl anlatılanları dinlemiyor ama buna rağmen nasıl kendini evrenmerkezi zannediyor, çok enteresan. Hakikaten görmedim böylesini, yanına bi tarak bi de yemin veriim.
Sesi ve cüssesi inanılmaz yer kaplıyor.
Biri soru sormuş diyelim, öğretmen cevap veriyor.
Birden arkadan gürül gürül bir ses:
Bayan: 'Pardon, bişey sorucam?'
Öğretmen: 'E bi dakka başka bir soruya cevap veriyorum'
Bayan: 'Haaa o zaman sonra soriiim'
-İki saniye geçer-
Bayan: 'Ama çok kısa sorucaktım'
Öğretmen: (surat ifadesini buraya koyamıyorum)
Biri derste ödevini okuyo:
Bayan:'Hayır, çii diyceksiniz, öyle diyil'
Okuyan bayan: 'Hı?'
Öğretmen: 'Yok, doğru okuyor, çii okunmaz o'
Bayan: 'Öyle miiii, ben hep öyle okuyordum, siz öyle demiştiniz, bakın buraya yazmışım'
Öğretmen: 'Yanlış hatırlıyorsunuz'
Bayan: 'Hayır, olur mu, yanlış hatırlamam ben'
Öğretmen: 'Peki :-)))), (okuyan bayana) siz devam edin'
Bugün sınavdayız. Benim adımı bilmiyor, çünkü ilgilenmiyor, çünkü umrunda değil. Ama soru sorması lazım, yoksa son yüzyılın kimseyi bırakmayan sınavından kalacak. Bana arkadan:
Bayan: 'bakar mısın, bakar mısın, şıışşşt, bu nası olucak?'
Çoban: Şöyle yapıcaksınız
Bayan: Bööle mi yapacam
Çoban: Hayır şöyle yapacaksınız
Bayan: Bööle yani
Çoban: Hayır bööle sonra bunu da aynı şekilde bööle sonra bunu da aynı şekilde bööle sonra bunu da aynı şekilde böööle
(Diğer bayanların gözleri devrilmeye başlar)
Bayan: Haa oldu o zaman.
-5 dakika sonra-
Bayan: Pşşşt, bi kağıdını verir misin?
Çoban: Şimdi veremem, kendim yapıyorum
Bayan: Peki o zaman şu olmuş mu?
Çoban: Hayır bunu şööle yapın. Yalnız bana biraz izin verin de ben de şu sorulara cevap veriim.
Bayan: Tamam sen ver de sonra bak bana yalnız
Çoban: (Şimdi gelecem yanına ıııııınıaaaaaaa)
-5 dk sonra yanıma gelir-
Bayan: Baksana bu olmuş mu?
Çoban: Hayır bunu şööle yapın bunu da bööle yapın
Diğer bayanlar: Oturur musunuz lütfen, şimdi gözetmen gelecek, konsantre olamıyoruz vs vs...
Bizim sınıf güzel bir sınıf. Çok hoş bayanlarla birlikteyim, herkes benden oldukça büyük. Herkes birbirine çok saygılı ve bazıları ise inanılmaz matrak. Herkes herkesin adını bilir, huyunu bile bilir, birlikte yemeğe çıkılır ama bayım bayım bayılmaz kimse, zorunluluk değil gönül bağı olmuş, bir senede ancak bu kadar olur. Herkes hoşgörülü ve burda benim italyanca dışında öğrendiğim çok önemli bir özellik oldu bu, hoşgörü. Bende bundan çok yoktu eskiden, şimdi daha farklı bakıyorum.
Ama bu kadın, bu kadın, ben başta olmak üzere tüm bu kadınları illet etmeyi becerdi.
Şimdi bu dediğim, hoşgörüm arttı diyen birinin diyeceği bir laf değil, öyle mi?
Hayır 'fenim, bunun da bir sınırı var, olmalı yani.
Bizim bir tane de ispanyol ragazzo'muz var, yani genç bi delikanlı. Hakikaten çok küçük, ama nasıl bir inatsa o kadar bıdı bıdı kokoşun yanında 'imdaaat, çekilin laaa gitcem ben burdan' demedi. Bilakis, gayet de saygılı çıktı, hangi dil konuşacağımızı bilemememize rağmen, bir şekilde anlaştık.
Sözlü sınav başladı, aramızdan bir bayan, diyecek ki, 'Javier, sözlü sınav var, başladı, hadi gel'
Çatpat italyanca, eliyle bizim sınıfı, yani kendi oturduğu yeri, yani aslında kendi bedenini gösteriyor: 'Javier, orale, orale!!'
Çoban: 'Aman diyim, J hanım, ne diyosunuz aaaa'
Sınıf: 'Pohahahılilihi'
J: 'Aaaa hiiiiiiiiiiiiii, yok yok no orale no orale'
Çocuk üzerinden devamlı espri yapsak da pek sempati duyuyoruz kendisine.
Bakalım eylülde ne olacak.
9 yorum:
Önce söyliyim hemen, blogcaazının şekli şemali pek güzel olmuş :)
Ya nedir o kadın öyle??! ben oturduğum yerde illet oldum yani...sen iyi dayanmışsın sınavda...ben lafı sokar bırakırdım valla...kibar kızsın valla ne diyim :)
orale olayına çok güldüm ya, niye müdahale ettin ki, bırak sonuna kadar (!) gitseydi olay.
şekil şemal pek güzel olmuş gerçekten de. bunu daha çok beğendim. hamarat insan.
efenim sizin'çin makyac yaptım. Deli'ninki çok içimi açmıştı, değişiklik güzel oluyor.
orale'nin sonunu gormek istemedim: 55 yasinda bir bayanla 20 yasinda bi topac oğlan....aman diyim.
yine eğlenceli yazı, yine güzel sayfa...elinize dilinize sağlık:)
ay ya tesekkur ederim. su siralar egleniyorum galiba eglenceli yazayim istiyorum hep. :-)
bi de aslında ben de çok meraklıyım böyle italyanca ispanyolca olaylarına...bu aralar benim de aklımdan geçiyor, madem böyle de eğlenceli ;) ciao.
çobancım
Ben italyanca öğrenmem. Kötü bir kızım ben, o gün biraz olsun anlamışsındır. İtalyanca öğrendiğim gibi pırr kaçarım o diyarlara. Çok methini duyduk bir arkadaşımızdan (kendisi de kaltağın önde gidenidir). Çocuk var, koca var (ve beni seviyo sanırım), kedi var falan filan. Kadına da bittim. Bence orale'yi kadına bağırttırsaydınız. (Ya o kadar kötü şey yazmak istiyorum, ama sonra kimse yüzüme bakmaz diye korkuyorum)
marruu
bi dakka ya miso. orale diye kadin baardi zaten? yine okudugumu anlamaz mi oldum nooldum?
bense her dili ogrenir bi turlu de konusmam.
benim dis kalip olarak masum gorunen blogumun komen komen kismi senin icin bi firsat. ben de kotu kotu yazmaya bayilirim, huyum kurusun. birlik oluruz. kufreden fesat kadinlar klübü kurarız!
kaltak kim?
haaa, kadın derken hanımbayanı mı kastettin? eger oyleyse yeni anladı ben.. :-)
Yorum Gönder