5 Ağustos 2007

Müşteriler geldi.

Dün akşam misafirlerimiz vardı. Eski bir arkadaşımız ve onun yeni kız arkadaşı.
Deniz'e, eski zamanların tedirginliğiyle 'cici' olma mesajları verdim, üstü kapalı. Çünkü zat-ı muhterem, eski zamanlarında, misafirlerin suratına çemkirip, 'Bunu sevmedim bu gitsin' laflarını edebilen bir bebe-çocuktu. Çoğunlukla da nedense bu arkadaşımıza yapardı. Artık akıllandı veya alıştı veya büyüdü veya hepsi. Beğenmediğine yine pek yüz vermiyor ama en azından kibarlığı elden bırakmıyor.
Araba görünür görünmez ben misafirlerin geldiğini ifade etmeye çalıştım gel gör ki ağzımdan garip bir 'Müşteriler geldi' cümlesi çıktı. Deniz güldü ve daha sonra aleyhime kullanır diye ödüm koptu. Unuttuğunu sanmıyorum, bir gün hatırlatacak mutlaka. Bekliyorum.
Arabadan inenlerden kız olanına gözü takıldı. (Kız derken sanırım benden bir iki yaş kadar büyük).
Deniz: 'Güzel kıyafet!'.
Abi: 'Bana dedin di mi?'
Deniz: 'Hayıl, kıza!'
Abla: 'Ahaha, kekir kekir, teşekkür ederim'
O sırada gözleri ayakkabılarına takılır:
Deniz: 'Vaaaay, topuklu ayakkabı!'
Abla: 'Ahehihehi, sen nasıl bir yaratıksın!'
Çoban: (içinden elbette) ??

Gece topuklu ayakkabısız kadına kadın denmeyeceği gözümün irisine bakarak ifade edildi, abi tarafından. Meğer kızcağız da aslında sevmezmiş, abi seviyor diye giymek zorunda kalmış. Mutsuz görünmüyordu iyi ki.

Deniz kızım tüm gece boyunca koca bir insan gibi de değildi, yaramaz bir çocuk gibi de değildi. Daha çok, oldukça hareketli büyük bir insan gibiydi.
Ve yuppii, artık misafir yanında oturabiliyorum.
Üstelik gece uyutmak için odasına gitmiyorum.
(Hayır, çıkıp kendi odasında kendi uyumuyor, bahçedeki salıncaklı koltukta uyuyor.)
Gece 2'ye yakın uyanıp beni bizim odamıza götürdü.
Ben de yanında sızıvermişim.
Müşterileri yoort uğurlayıp, mutfağı ve diğer tüm dağınıklığı tek başına topladığı; gayet normalmiş gibi de ağzından tek bir 'alacağın olsun, aşkolsun' mealinde cümleler çıkmadığı için hayranlık ve minnet duyuyorum..
Ona biraz hediye yaptım, yukarıda sevdiği diziyi izliyor şimdi. Azıcık da uyumasına izin vereceğim hehehe.

7 yorum:

jasmingreentea dedi ki...

müşterilere pek güldüm.deniz'in hınzırlığı ise yoort'a mı çekmiş sana mı karar veremedim doğrusu. ikinize birden çektiyse anaokul öğretmenine hayatta başarılar diliyorum.
bu okul işi neden bu kadar zor? durum ilkokul ve lisede ne olacak? korkuyorum.

kecilerin cobani dedi ki...

zor olmayabilir, galiba biraz ben zorlastiriyorum. emin olamiyorum, hayatini degistirip duruyorum.
deniz ilkine zırt diye alışmıştı ama orda ısırılıp hırpalanıyordu ve en son gordugumde tum cocuklar ustuste zıplaşırken deniz koseye sinmis (hemsire pozu) isaret parmagini dudaklarina goturmus susun diyordu. cok acidik haline. fakat oraya daha cabuk alismisti bilmiyorum ki.
bu okulda o kadar rahat edemedi galiba. bu sefer de sayi cok az. ve yuzme dersinde kenarda oturunca morali cok bozuldu. (korkmus)
her cocugun farkli oluyor, deniz kisilik itibariyle fazla duyarli ve fazla tedbirli. birseyi yapamamak onu cok bozuyor. konuyu konusmak bile istemiyor.
abiyi hatirlarsin marketing derslerinden. :-)
ikinize birden cektiyse ile baslayan iltifatını iltifat kabul ediyorum. :-)))

jasmingreentea dedi ki...

ahaa abi o abi mi? topuklu ayakkabı fetişi olduğunu bilmiyordum. kız deniz'e yaratık dediğine göre pek ciddi düşünmüyorlar herhalde :)) ehe ehe..
deniz'e biraz zaman tanıyabilirsin. ısırılma hırpalanma konusunda bence haklısınız kreş yönetiminde suç var. kenarda oturmak veya bazı şeyleri yapamamak kısmına alışabilir bence. sık okul değiştirmek de onu yorabilir. ne bileyim işte dışarıdan gazel aslında bunlar, içeriden bin türlü derdi var. deniz'im hemencecik alışıp okulun prensesi olur gibi geliyo bana.

Elif Derviş dedi ki...

hahahaha müşteri demek :)) Ben gelince bana da mı böyle diyosun yoksa hihihi :)

kecilerin cobani dedi ki...

hayir deli sana pelif diyoruz ailecek.

Elif Derviş dedi ki...

Ya Deniz büyüyünce ciddi bi insana dönüşüp Elif demeye başlamasa hep Pelif dese bana ne güzel olur :))

kecilerin cobani dedi ki...

Aldım mesajini deli.
Bu yonde calismalara baslayacagim.